"Uzaklara gitmek çok yüksekte her şeyin üzerinde olabileceğim bir yere gitmek istiyorum." Bir kez daha kullansan küçücük bir doz bile alsan bunun sana ne kadar iyi geleceğini ona en az yüz kere anlatıyorsun o da yüz kez kafasını sallıyor. Ona beraber kullanalım diyorsun. Malı yarı yarıya paylaşabileceğini düşünüyorsun. "Böylece birlikte uçarız." Annen bir türlü söylediklerine inanamıyor. Bir damlacık tozun insanı kuşa ya da meleğe dönüştüreceğine inanmak için deli olmak gerek.
- Ama ben bir meleğim. Acı çeken her varlık bir melektir."
Bir kağıt parçasının üzerine bir adres yazıyor altına da güvendiğin birinin adını ekliyorsun. Heyecan içinde kağıdı annene uzatıyorsun bir piskoposun ellerine sarılır gibi onun ellerine sarılıyorsun. Sana güvenemediği için ellerini çekip belinde kavuşturuyor sonra da ellerinin üstüne oturuyor.
- Bir de annem olacaksın! Beni sevdiğini kanıtlasana!
Umutsuzluğun mühürlediği ağzıyla bunu çok iyi kanıtlıyor. Artık ağlamıyor bile.