Seni tanımıyorum ama denk geliyorsun işte;
sıradan bir kitabın orta sayfasında
bir yoksunluk cümlesinde
bir şiirin en acıyan yerinde
yağmur sonrası gökyüzünde
yalnızlığın yedi renginde...
Kitaplarla konuşuyorsun benimle sonra izlediğim bir filmde karşıma çıkıyorsun ansızın.
Dedim ya tanımıyorum seni. Karşımda durup sadece susuyorsun.
Nefesinin sıcağını bile bilmezken sessizliğinle üşüyorum!