Birinci Dünya Savaşı öncesi barış düşüncesini ve ulus-devlet sınırlarını aşan barış hareketlerini ele alan bu araştırma devlet-dışı aktörlerin barış siyasetindeki konumu ve barışın eylemselliği kavramları aracılığıyla Parlamentolararası Birlik ve İkinci Enternasyonal örnek olayları üzerinden kapsamlı bir değerlendirme sunmaktadır.
Araştırma 1889-1914 dönemi barış hareketlerinin barışa yönelik yaklaşımlarını hareketler içindeki görüş ayrılıklarını irdeleyerek incelemekte; tahkim silahsızlanma tarafsızlık genel grev ve ayaklanma anti-militarizm parlamenter eylem devrim korkusunun yaygınlaştırılması ve sembolik eylemler gibi araçlar çerçevesinde liberal ve sosyalist barış yaklaşımlarına yönelik bir tartışma yürütmektedir. 
Birinci Dünya Savaşı Öncesi Barış Hareketleri barışın sürdürülmesi için verilen mücadeleye odaklanarak tarihin barış üzerinden okunabileceği perspektifini yansıtmakta ve barışın eylemselliğinde devlet-dışı aktörlerin önemini vurgulamaktadır. 
Kitabın siyasal düşüncede barış ulusötesi sivil toplum barış hareketleri ve pasifizm temalarına ilgi duyan okurlara düşünsel bir dayanak oluşturması ve barışa yönelik tartışmaları canlandırması umut edilmektedir.