Kuran'ın indirildiği 7. yüzyılda Arap toplumu bilimsel konular hakkında sayısız hurafeye ve batıl inanca sahipti. Evreni ve doğayı inceleyecek teknolojiye sahip olmayan Araplar nesilden nesile aktarılan efsanelere inanıyorlardı.

Örneğin gökyüzünün dağlar sayesinde tepede durduğu sanılıyordu. Bu inanışa göre dünya düzdü ve iki uçtaki yüksek dağlar birer direk gibi gök kubbeyi ayakta tutmaktaydı.

Ancak Arap toplumunun tüm bu batıl inanışları Kuran'la birlikte ortadan kaldırıldı. Örneğin "Allah O'dur ki gökleri dayanak olmaksızın yükseltti..." (Ra'd Suresi 2) ayeti göğün dağlar sayesinde tepede durduğu inancını geçersiz kıldı. Bunun gibi daha pek çok konuda o dönemde hiçbir insanın bilmediği önemli bilgiler Kuran'da verildi.

İnsanlar astronomi fizik ya da biyoloji hakkında çok az şey bildikleri bir dönemde indirilen Kuran evrenin yaratılışından insanın oluşumuna atmosferin yapısından yeryüzündeki dengelere kadar pek çok konuda kilit bilgiler içermekteydi.

Bu kitapta Kuran'da yer alan bu bilimsel mucizeler anlatılıyor.