"Batı"nın pek kutsadığı "özgürlükçü de­mokrasi", biliyoruz özünde burjuva demok­rasisi. Ne ki bu demokrasi burjuva demok­rasisinin "saf" değil oldukça katışık bir bi­çimi. ...
"Katışık"tan kastım şu: Bugün en gelişkin şekline "Batı"da rastladığımız burjuva de­mokrasisindeki hak ve özgürlüklerin ezici ço­ğunluğu burjuva demokrasisinin doğal uzan­tıları değillerdir, aksine burjuvaziye rağmen, çalışan kitlelerin, sıradan yurttaşların uzun ve meşakkatli mücadeleleri sonucu kazanılıp topluma mal edilmişlerdir.
*
Bu parti nasıl bir parti olmalı?
Bu sorun bir şekilde tartışılıyor. Ben de vesi­lesi düştüğünde bu tartışmalara katılıyorum. Ve şimdi bu yazı vesilesiyle dile getirmek istiyorum ki, parti, özgül şartların partisi olarak şekillenmemeli. Daha doğrusu özgül şartları hesaba katmalı ama daha ilk adımda, kendisini gerçekten sosyalizmin, eşitlikçi ve özgürlükçü bir düzenin bir bileşeni olarak gerçekleştirmeli.
*
Kaldı ki, kapitalizmin tırmandığı tarih sar­malının sonu yoktur. O zaman da kapitaliz­mi ıslah ederek sürdürme politikasının da so­nu gelmez. Ve bu da bir "tez" olabilir. Ne ki bu "tez", bilindiği gibi hiç de yeni değildir. Ama hemen belirteyim ki, şayet bu tez dahi doğru olsaydı, yani kapitalizmin ilelebet payidar olacağı kanıtlansaydı, ben, Troçki'nin bir zamanlar, bir başka vesileyle söyledi­ği gibi, Spartaküs olmayı tercih ederdim.

Ahmet Kaçmaz