Karanlık gecelerde yüreğimde
Yıldız gibi parlayan
Sen kadınım!
Türkü gibi umut oldun yüreğime zor günlerimde.
Sen gönül bahçemin çiçeği çocuklarımın anası
Senle çıktığım hayat yolunda.
Bana her zaman anlatılamayan
Mutluluk oldun yıllarca.
Yağan yağmurlarda beraber ıslandık damla damla.
Yağmurun her damlası
Seni bana
Beni sana anlattı ağlayarak.
Akan yağmur damlaları sel olup
Bedenimizi ruhumuzu yıkadı şefkatle.
Beraber yürüdüğümüz yolları kaldırımları bağları
Bahçeleri ağaçları kuşları yıkadı.
Yorgun yürekleri temizledi.
Toprak bağrı yanık sevdalılar gibi
Kana kana içti yağmur damlalarını.
Mis kokusunu cömertçe saçtı ortaya.
Bunu duyan mor menekşeler papatyalar
Gelincikler can buldu toprağın bağrında.
Ağaçlar meyve vermek için çiçek açtı her taraf yemyeşil.
Kuş sesleri sevinç oldu onlara cıvıl cıvıl.
Sen kadınım!
Karanlık dünyamı aydınlatan
Korkulu hülyalardan beni çekip alan
Geleceğime ışık olan Sen!
Sen kadınım yağmur sonrası gök kuşağı gibi.
Her rengin başka güzel.