Şairê gewre Fêrîkê Ûsiv di Hesretdefterê de bi zimanê xwe ê herikbar lîrîzma xwe a ji xwezaya welatê xwe standiye û bi vegotina xwe a sade û ji dil behsa xwe û rabirdûya xweş dike û ciwanî hez û hubê bi bîr tîne. Behsa civat û cimaeta xwe û rabûn û rûniştina wan dike. Bi her şi'ra xwe jîyanê û hêza me a hezkirinê gurtir û tîrtir dike. Destana Rihana Reso û Hisret kurteromanên derheqa jîyana cimaeta Fêrik e ku ew wan rojên xweş û geş bi bîr tîne û hisreta wan rojan dikişîne. Fêrîk li gel van vegotinên bi keser behsa jîyana niha a kaltîya xwe dike û wekî psîkologekî ruh û gîyan û taswas û metirsîya kalekî ji me re vedibêje;
Wextê ez bûbûm bîst û pênc salî
Min ji kêfa dil digot: Ez kal im...
Naha pêncî me dibêjin: Kal î...
Ez dixeyîdim ji dil dinalim.
Payîza emir ha hucûm dike
Derp-derp lê dide bê qudûm dike.
Em heyr-hisreta per û baska bûn
Niha linga jî me merûm dike...