Romantik duyarlı kırılgan fakat yaşama dönük gerçekçi bir şair Hayat Özlem Kayalı. Hüznün karanlığı çocukluğunun cennet bahçeleri... çiçek ve kelebekleriyle ani dönüşümleriyle yalnızlık ve düş kırıklıklarıyla. Ritmik kararlı dizeler... Bir heykeltıraşın elinden çıkmış gibi sağlam... Bazen yumuşak ânında saran insanı bırakmayan alıp götüren... Çocukluğa özlemini sevgilerini hayatındaki gün batımlarını ayrılıklarını anlık duygularını dile getirdiği... Felsefe var değerler yabancılaşma yurt sevgisi var. Hayat var bütün çeşitliliği ve renkleri ile... o kadar zengin. Cumhuriyetimiz Gazi Önderimiz yiğit kadınlarımız: Gördesli Makbule Şerife Bacımız bir bir geçiyor gözlerimizin önünden... Sonra Deniz Eren Bülbül'ümüz. Ve ezilen kadınlarımız: kapılara konan tacize uğrayan dövülen sığınak arayan. Kanatları kırık Aysun'lar Şule'ler... Türküsü susturulan Aybüke Özgecan ve Ceren'imiz... Uzak geçmişten Hypatia güneşin zaptını müjdeleyen şairimiz. Ve gizli dünyasına çağırıyor bizi: Çocukluğuyla düş bahçeleri ve masallarıyla martıları hayalleri hasreti ve aşkıyla tanıştırıyor. İlk öğretmenleri annesi ve babası gururu kardeşi bereketli ekini Tarkan ve diğerleri... Verdiği karar misyonu: İnsanlara kılavuz olmak! Hepsi bütün bu güzellikler bu rengârenk elvan elvan şiir buketinde...