GRiGORİ PETROVİÇ DANİLEVSKİ (1829 - 1890) ilk kalem denemeleri olan ve 1852 yılında yayımlanan şiir kitabıyla edebiyat dünyasına girdi. Hemen her türde kendini denedikten sonra 45 yaşına gelince biriken deneyimi ona tarihî roman yazabileceği güvenini verdi. Çok sayıda romanı okur kitlesi tarafından ilgi gördü. Ciddi araştırmaları ve olayların özünü aktarma çabası sayesinde Rus Klasik Edebiyatının temel tarihî eserleri sayılan romanları: "Miroviç" (1875) "Patyomkin Tuna Kıyısında" (1876) "Knyajna Tarakanova" (1883) "Yakılan Moskova" (1886) "Siyah Yıl" (1887) günümüzde de büyük ilgi görenler arasındadır. "Knyajna Tarakanova" romanı arşiv belgeleri dışında aile büyüklerinin hatıralarına da dayanmaktadır. Günümüzde de araştırmacıların ilgisini çeken Knyajna Tarakanova ile ilgili yeni romanlar yazılmıştır. Çeşitli tahminlerde bulunan araştırmacılar Danilevski'nin romanını gerçek olayların aktarılması konusunda en başarılı ve yaşananlara yakın olarak değerlendiriyor; özellikle verilen mesajlar bakımından. II. Ekaterina'ya tarihçi G. Miller'in verdiği cevap: "Majesteleri Çar'ın talimatları çok önemlidir fakat ondan daha büyük güç vardır o da Rusya'dır..." Tarihi istediği gibi yazdırabilir bir hükümdar fakat ondan sonra tarih asıl doğru olana geri dönecektir... Uyarı niteli- ğinde cesur bir cevap! "Knyajna Tarakanova" da kendini sorguluyor son nefesinde: "Kimim ben nihayetinde? Acaba bu son dakikamda kendime hesap vermek çok mu zor? Ben sandığım kişi değilim neden bunu itiraf etmiyorum?.."