"Suretlerimiz
yüzümüzü artık unutmuş Alınlarımız
Cam gibi şeffaftır
Göz işleyince bir şey görünmüyor Ve kulak işitince
Sekizinci nota suskunluktur Yüzlerimize çalınan suskunluk! Birbirimize dik bakıyoruz
Ses
Daha yüce bağırıyor Gölge gibi çekişiyor Bir dereceye kadar ki Artık gecenin sesini
Cırcır böceklerinin sesini
Parmakları kapının arasında yakalananan Rüzgârın inleme sesini
İşitiyoruz
Hatta tükürüğümüz yok
Ki onunla korkumuzu tükürelim Uzaklarda
Bir çukur var
Denizi göğe döküyor Her gece
Kaç kayık mülteci Ay'a sığınıyor"