Safvet Nezihi her ne kadar bağımsız bir yazar olarak tanınsa da romanlarında kullandığı dil ve yarattığı karakterler bakımından Edebiyat-ı Cedide Dönemi yazarlarının tesirinde kalmıştır. II. Abdülhamit Dönemi'nde edebiyat dünyasına giren yazar eserlerinin çoğunu basın-yayın üzerindeki sansürün en yoğun olduğu yıllarda kaleme alır. Devrin ağır havasında bunalan diğer yazarlar gibi Safvet Nezihi de ülkedeki siyasî baskı yüzünden II. Meşrutiyet'in ilanına kadar yayımladığı romanlarda sosyal konulara değinememiştir. 1899'da yayımlanan ve dönemin popüler konularından birinin  ele alındığı  Teehhül Âleminde  adlı romanında yaş itibariyle  birbirinin dengi olmayan insanların yaptığı evliliklerin  felaketle sonuçlanacağı anlatılır. Eserde kendisinden yaklaşık  otuz yaş büyük bir adamla evlendirilen Nigar Fitnat Hanım'ın  yaşadığı mutsuzluk ve hayal kırıklığı  bu durumdan kurtulmak  için yaptığı yanlış seçimler ile ahlaki yozlaşmalar gösterilir.  Ayrıca yazar romanda bu ana olayın yanında "aşk kadın  evlilik sefahat kumar yanlış Batılılaşma ticaret eğitim" gibi  sosyal ve toplumsal konular hakkında düşüncelerini aktarır. "Ağır ağır ilerleyen cenaze bütün o sevdiği aşırı derecede  bağlı olduğu vücutlara son bir veda töreni yerine getiriyormuş  gibi etrafa sallanıyor güya gökyüzü içinde dalgalanıyordu. Bu  manzara Nigar Fitnat Hanım'ı beyninden vurdu. Artık son  sığınacak yeri son ümidi de fena bir şekilde sonuçlanmış  bitmişti. Ah! Yürek parçalayan bir çığlık... İşte o kadar. Karların  içine tabiatın o beyaz renkli küçük halısı üzerine yığılıp kaldı.  Kalp krizi onun da imdadına yetişmişti."