Kasik Arap şiirinin sonraki dönemlere aktarılması hocaları konumundaki şairlerin şiirlerini ezberleyen raviler aracılığıyla olmuştur. Ravinin hafızasındaki şiirin kendi şiirine etkisi artış gösterince edebiyat eleştirmenleri bundan doğan üslup ve ifade benzerliklerini intihal olarak nitelendirmeye başlamışlardır. Bununla birlikte husumet faktörü sebebiyle de şairlerin birbirine yönelttiği intihal suçlamaları ve taraftarlarının bu konudaki tartışmaları edebi çevrelerde yoğunluk kazanmıştır. Böylece edebî eleştiride klasik adıyla "es-Serikatü'ş-şi'riyye" modern ifadesiyle de "Şiirde intihal" konusu ortaya çıkmıştır.

Elinizdeki bu çalışma "Şairin geçmişin etkisinde kalması özgünlüğüne zarar vermez." hipotezini test etmek üzere hazırlanmıştır. Ayrıca Arap şiirinde intihal konusunun nasıl metodolojik bir çehre kazandığını nitel araştırma yöntemine bağlı olarak ortaya koymayı hedeflemiştir. Böyle bir amaç doğrultusunda klasik Arap şiirine ve edebî eleştirisine dair hicri II. asırdan günümüze kadarki kaynaklardan yararlanılan bu çalışmada intihal olgusunun klasik Arap şiirindeki kronolojik iz sürümü bağlamında günümüzde yazılan edebî eserlere ve yapılan akademik çalışmalara katkı sağlamaya odaklanılmıştır.