Hayata çok farklı bir yerden bakıyordum. Neşem de kederim de kendime özgüydü. Bazı zamanlar olurdu saniyelik bir an beni günlerce mutlu ederdi bazı zamanlar olurdu kimsenin fark etmediği bir şey beni hayata küstürürdü. Çok düşünürdüm sonra mesela hem iyiye hem de kötüye dair... Hayal etmek zaten benim için nefes almak gibi bir şeydi ne zaman ki bulunduğum yere ait hissetmesem kendimi zihnimde soyutlar bambaşka âlemlere dalardım. Belki biraz hastalıklıydı ama bazı anlar olurdu ki gerçek hayatı unutur sadece hayallerde yaşardım. Sonra ne oldu bilmiyorum o kendine ait bir dünyası olan Bade başkalarının dünyasında yaşar oldu.