Şiir akım ve hareketlerinin reddiye yazdığını çok görmüşsünüzdür. Şiirimizde Şeyh Galip ile başlayan geçmişi neredeyse silen ve şiiri yeni iklimlere götürdüğünü söyleyen yaklaşımıyla Namık Kemal'in şiirimizin mecrasını değiştirme gayretleri en büyük kırılmalardandır. Temelde gerçeklik algısına yapılan yüklenmeler II. Yeni'ye kadar devam etmiştir. II. Yeni geleneğe sahip çıkan yönüyle oldukça iddialı bir çıkış yaparken neredeyse hiçbir şair bu iddianın altını dolduramamıştır. Biz ise dilin ve şiirin başlangıcından bugüne şekillenen "diri" ve "güzel" olanın sonraki alıcıya geçişini yeni form renk ve gerçeklik algısından hiçbirini reddetmeyen Kadimyeni ile savunmadan çıkıyor; Seslerin Kimi Renkleri ile "önce şiir sonra poetika" yaklaşımıyla poetikamızı şekillendiriyoruz. Yeni bir dünyada yeni bir proaktif dil ve Kadimyeni Şiirlerle Medeniyetimize katkı sunmak için bütün "omuzları" bekliyoruz.