Günler ne günler« ya Muhammed; Çağlar ne Çağlar& Daha dünyaya gelmeden Müminlerin vardı... Ve bir gün ki gaflet Çöller kadardı Hatime'nin kucağında Abdullah'ın yelimi Amine'nin emaneti ağlardı!

Hatice'nin goncası Ayşe'nin gülöydün. Ümmetinin gözbebeği Göklerin Resulöydün...

Elçi geldin elçiler gönderdin... Ruhunu Allah'a Elini ümmetine verdin. Beşiğin yurdun yuvan Mekke'de bunalırsan Medine'ye göçerdin.