Seyyid Muhammed Kadri Hazîn Hâşimî; önemli bir âlim, mutasavvıf ve şâirdir. Anadolu'nun ilim merkezlerinden Cizre'de 1900 ile 1961 yılları arasında yaşamıştır. Ülkemizin, İslâm âleminin fikrî ve askerî saldırılara maruz kaldığı, önemli değişimlerin yaşandığı, fevkalâde merhalelerden geçildiği bir dönemi müşahede etmiştir. Toplumsal yaralara merhem olmaya çalışmış, halkı bilinçlendirmeye gayret etmiş, Sünnet-i seniyyeyi düstur edinerek onlara rehberlikte bulunmuştur. Yukarıda da zikredildiği gibi Nakşî-Hâlidî kolunun bir şubesi olan Hüsâmiyye yolunun en önde gelen halifesi olmuştur. Daha küçük yaşlarda başladığı ilim tahsilini döneminde Cizre'de âlim ve velilerin hocası olarak bilinen Molla Abdurrahman Hûserî'nin yanında icâzet alarak tamamlamıştır. Cizre'yi ve bölgeyi Hüsâmiyye ile ilk olarak tanıştıran kâmil mürşid Şeyh Said Seyfeddîn'e intisap etmiştir. Ancak şeyhi, genç yaşlarda vefat edince Tavîle'ye giderek tarikat pîri Şâh Muhammed Ali Hüsâmeddîn'e bağlanmıştır. Tarikat pîri daha önce hiç kimseye göstermediği ilgiyi bu kabiliyetli müridine göstermiş, kendisine birkaç kez icâzet vermiş, en son icâzetinde ise onu baş halifesi olarak tayin etmiştir.