Karabasan yüklü bir geceyi ayak parmaklarımdan akıtarak uyandım. Gidenlerin hiçbir zaman dönmeyecekleri bir sabaha. Omuzlarımda suçlarım saçlarımda zamanın ağrılarıyla. Serçelerin sesi karıştı arabaların ritmi bozuk seslerine. Kargalar cırcır böceklerinin seslerini bastırmakla meşgul. Sol yanım mı daha çok uykusuz ciğerlerim mi? Bilemiyorum. Oysa en sancıyan yanım beni terk eden masallarım...