İnsan haklarının önemli bir uzantısı olan hasta hakları ile ilgili ilk uluslararası belge Dünya Tıp Birliğinin 1981'de yayınladığı "Lizbon Bildirgesi" din altı temel maddeden oluşan bildirgede; hastaların -hekimini özgürce seçme hakkı, gizlilik hakkı, bilgilendirilme hakkı- gibi temel hakları belirlenmiştir. Hasta hakları ile ilgili hazırlanan bir diğer uluslararası belge de Amsterdam Bildirgesi'dir. 1994'te yayınlanan Bildirgede temel hasta hakları daha ayrıntılı bir şekilde ele alınmıştın Dünya Tıp Birliği, 1981 Lizbon Bildirgesi'ni, 1995'te Bali'de tekrar gözden geçirerek yayınlamıştır. Lizbon Bildirgesi'nin 1995'te yayınlanan metni 1981'de yayınlanan metninden daha ayrıntılıdır. Daha sonraki dönemlerde ülkeler kendi içlerinde hasta haklarının sağlanması ile ilgili bazı yasal düzenlemelere gitmiştir. Türkiye'de 1998'e kadar hasta hakları ile ilgili özel düzenleme olmadığından, hasta haklan kanun, tüzük ve yönetmeliklerdeki bazı maddelere dayanılarak sağlanmaya çalışılıyordu. 1998'de konu ile ilgili özel bir düzenlemeye (Hasta Hakları Yönetmeliği) gidilmiştir. Güncelliğini sürdüren hasta haklarının ülkemizdeki yasal temellerinin uluslararası bildirgeler ve tıp etiği çerçevesinde incelendiği bu çalışmanın yayınlanması ile konunun hekimler, hastalar, hasta yakınları, akademisyenler ve hukukçularla olduğu kadar, toplumla da paylaşılması amaçlanmıştır. Bu kitap "hasta hakları" adına merak edilen temel soruların cevabını içermektedir.