...Ve öyle yaptı. 
Her akşam sahile gitti  güneş batarken
 iskelede dans etti. Hiç umudu kalmamıştı artık
 yerini hayale bırakmıştı. 
Babasının ruhuna dans ediyor
 kendisini seyrettiğini hayal ediyordu.
 Kararını annesine açıklamıştı. Arkadaşlarına balerin 
olacağını söylüyor hiç kimse ona inanmıyordu. 
O kadar çok çalışıyordu ki kendi kendine 
yaralanıyordu sık sık.
 Bilekleri burkuluyor tabanları soyuluyor; düştükçe dizlerini ve dirseklerini incitiyordu. 
Hep bir yeri sargılı olurdu. 
Bu yüzden okulunda Parça Pinçik Balerin diyorlardı
 ona kısaca Parpin diyordu arkadaşları.