Babası Kel Hasan, ona göre bazen mavi bir kelaynaktı, bazen yeşil gönüllü biri. Altı kardeştiler; anne babası ve babaannesiyle bir "kabile"ydiler. Güldüğünde dünya gülüyor dediği babası sayesinde kitaplara düşkün büyüdü; Yaşar Kemal'den Sait Faik'e, Füruzan'dan Edip Cansever'e yazarlar, şairler yol arkadaşlarıydı. Belki de babası "gökyüzü okulu"nda okuduğu için, o da çocuklar gibi masmavi sevinen, "Türkiye, Eskişehir olsun!" dileyen, "Şiire genç başlanır, geç başlanmaz!" diyen bir edebiyatçı oldu...