Ahmet Kutsi Tecer kadim dostu Halil Dikmen'i şöyle anlatıyor:
"Bir Halil Dikmen'imiz vardı: Hepimizin sevgilisi dostluğunda vefa sohbetinde sefa bulduğumuz görmesek özlediğimiz bir mecliste bir toplantıda yolunu gözlediğimiz bir insan...
Bir Halil Dikmen'imiz vardı: Hem kültür hem fazilet sahibi; insanı küçülten düşüklüklerden arınmış olgun efendi çelebi bir insan...
Bir Halil Dikmen'imiz vardı: Yerdeki karıncaya benzer... İddiasız fakat çalışkan gösterişten hoşlanmayan fakat inanan güçlüklerden yılmayan bir insan...
Bir Halil Dikmen'imiz vardı: Paraya maddeye hattâ şöhrete değer vermeyen; iç âlemi zengin ritimler ve şekillerin âşığı; fırçasını bırakınca 'ney'ini 'ney'ini bırakınca fırçasını alan; manevi değerlerde yaşayan bir insan..."
Bu kitabı okuyunca Ahmet Kutsi Tecer'e hak vereceksiniz.