Birinci Bölüm
Devlet Uhreviyat İlişkisi Ve Hristiyanlikta Toplum Yönetimi
1.1. Devlet İktidarinin Kökenlerinde Uhreviyat
1.2. Hristiyanliğin Devlet Tasavvuruna Genel Bakiş
1.3. Kamusal Hristiyanliğin Tanimlanmasinda Felsefi Temeller: Kilisenin "Kurucu Babalari"
1.4. Roma İmparatorluğu'nun Hristiyanlaşmasi Ve Sonrasi

İkinci Bölüm
Hristiyanliğin Merkezileşmesi
2.1. Orta Çağ'in "Hristiyan Ekümeni" Olarak Papalik Devleti
2.2. Bir Yönetsel Örgüt Olarak Katolik Kilisesi
2.3. "Regnum Europae": Charlemagne Ve Kutsal Roma İmparatorluğu
2.4. Orta Çağ Yönetim Hristiyanlik İlişkisinde Bazi Anahtar Kavramlar
2.5. Kilise Yönetsel Alaninin Tanimi Ve Siniflandirilmasi: "Prefecture" "Province" "Diocese" "Parish" Ve "Manastir"
2.6. Avrupa Yerel Dokusunun Yönetsel Eliti: Kilise Soyluluk Ve Seküler Ruhban
2.7. Orta Çağ'in Sonuna Doğru Avrupa'da Devlet Ve Yönetim

Üçüncü Bölüm
Erken Modern Dönemde Avrupa'nin Yönetimi Ve Hristiyanlik
3.1. Erken Modern Dönemin Devlet Tasavvuru Dönemin Temel Önceleyicileri İle Belirgin Karakteristikleri: Egemen Metafizik
3.2. Protestanlikta Kilise Devlet Ayriminin Temeller
3.3. Erken Modern Dönem Mutlakiyetçiliğinin (Absolutism) Kilise İktidarina Yansimalari
3.4. Bir Erken Modern Dönem Yönetim Aygiti Olarak Avrupa Devlet Kiliseleri
3.5. Yönetsel Etkinlik Hristiyan Mezhepleri
3.6. Modern Dönemde Bürokratikleşme Ve Kamu Hizmetlerinin Dönüşümünde Hristiyanlik İzleri