Dünya kalabalığının kesintisiz uğultusu insanı etkiliyor.
Önce hızlı duygu kabarması ardından düşünce kıpırtısı
derken kelimeleşmeye yönelen somutlanma çabaları.
Mutluluk benzeri şaşkınlığın tadı ile unutma korkusu
kişiyi önlem alma kâğıtlara not etme telaşına götürüyor.
Sevdiğim bir deyişle içinde yüzdüğüm insan denizinin
bana vuran dalgaları çekildikçe kalan tortulardır bunlar.
Çalışma hay huyu içinde ikide bir bulundukları yerden
başlarını uzatıp kendilerini hatırlamam için göz kırparlar.
Bize düşense onları seçip sıralamak ve kitaplaştırmaktı
üzüntüye boşverip onun yerine Hüzün ile yetinmekti!