"Parlak bir şövalye fazla bir stratejik dehası olmayan usta kumandan Timur bilhassa faaliyeti hilesi ve inatçılığıyla muvaffak oldu. Kendi anlattığına göre gençliğinde bir gün düşmanlardan sakınmak için harap bir eve girmiş ve orada saatlerce bir karıncanın hareketlerini seyretmişti. Karınca kendisinden büyük bir buğday tanesini bir duvarın üstüne çıkarmaya çalışıyordu; buğday tanesi altmış dokuz defa düştü; karınca her defasında teşebbüsünü tekrarladı ve yetmişincisinde isteğine ulaştı. Timur bu dersi hayatı boyunca unutmadı." (Grenard: 1939 56)

Türk milletinin karınca misali azimli ve başarılı; arı gibi planlı kararlı ve faydalı mücadelelerinde iradesini hayata dönüştürmesinin bir tablosu olan bu olay büyük başarıların temelini gayret ve fedakârlığın oluşturduğunu hedefe ulaşmak için gerekirse yetmiş kere tekrarlamanın taşıdığı iradi azmi ve tarihî önemi gençlere unutulmayacak derecede güzel bir ders olarak anlatmıştır.