İş Hukukunun en önemli konularından birisi iş sözleşmesinin sona ermesi halleridir. Çünkü İş Hukukunun süjelerinden işçi, göstermiş olduğu emeğin karşılığında elde etmiş olduğu maddi menfaat ile hayatını sürdüren kimsedir. Bu menfaatin tehlikeye düşmesi, kişinin yaşantısının devamını imkânsız hale getirme riskini barındırır. 4857 Sayılı Kanun bu hususta genel düzenlemelere açıkça yer vermiştir. Ancak bazı iş sözleşmesinin sona erme yolları Kanun'da sınırlı olarak düzenlenmiş, bazı yollar ise mevzuat düzenlemeleri çerçevesinde ele alınmamıştır. Kanun'da sınırlı olarak düzenlenen yollardan birisi toplu işçi çıkarmadır. Kanun'da yer verilmeyen yol ise ikâledir. İş sözleşmesinin sona ermesi halleri gerek bireysel gerekse toplumsal sükûnu doğrudan etkileyen hukuki işlemlerdir. Çalışmamızda bu iki ayrı kavram öncelikle kendi içerisinde ele alınarak incelenmiştir. Sonrasında ise bu iki kavramın kesişim gösterdiği hallerde ortaya çıkan hukuki sorunlar ele alınarak çözüm önerileri ortaya sunma gayesi izlenmiştir. Bu eserin amacını toplu işçi çıkarma hallerinde yaşanan hukuki sorunların ikâle sözleşmesi ile önüne geçilmesi halinde ortaya çıkması muhtemel yeni hukuki ilişkilerin mahiyetinin tespit edilmesi ve oluşması muhtemel hukuki sorunlara çözüm önerileri sunmak oluşturmuştur.