"Sahibime karşı sonsuz bir itaat edinimi içinde olmazsam uysal dişi bir köpek olarak dünyaya gelmiş olmanın pek bir anlamı yoktu. Ben de öyle yaptım uzun bir süre itaat ettim. Kendime ait ne bir düşünce ne bir fikir ne de bir eylemim vardı. İzledim. İşlerin sarpa saracağını hissetsem de sevgimden ötürü hep itaat ettim. İtaat ederken kendimi yok ettim."

Gözde Atalay bir köpeğin sahibi karşısındaki konumunu ve hislerini varoluşçuluk felsefesi ışığında psikolojik kavramlarla harmanlayarak ilginç ve bir o kadar da benzersiz bir denemeyle okurlarının karşısına çıkıyor.