Kurtla kuşla insanla öpüştük tenhalarda
Bir avuç tahammülle kalakaldık
Sevdik Elsiz ayaksız acılar düştü bıyıklarımıza
Dışarıda ay yoktu Yüz kesen ayaz yoktu
Bir şiirin katline izin verdik
Sessizdik Deli uçuruma düştü çığlıklar
Kuşlar yenik bir şehrin beyazını çaldılar gökyüzüne
Belki ışıklar ürküttü onları belki yıldızlar
Bildiğim o ki biz konuşmadık