Gözlerinizi yavaş yavaş kapatın...
Bir kaç dakika zihninizi boşaltın...
Ve birden doğduğunuz kenti terk etmek zorunda kaldığınızı düşünün...
Doğduğunuz evi
avlusunda oynadığınız günleri...
Terli terli su içtiğiniz kapıyı
dallarından elma kopardığınız ağacı...
Sokakları
kaldırımları
arkadaşlarınızı
komşularınızı...
Birden yok olduklarını birden savrulduklarını...
Ne kadar acı ve tarifi zor bir duygu değil mi?
İşte mübadelenin anlamı da bu acıyla eş değer...
Doğduğunuz büyüdüğünüz toprakları
evinizi
bahçenizi
her gün özenle suladığınız çiçeklerinizi
ardınızda bırakıp
bilinmeyene gitmek...