"Ah be dünya!"

Gökyüzünde bir melek ovaların dağların nehirlerin üzerinden geçiyor; kentleri dolduran insan kalabalığına takılıyor gözü. Yeryüzündeki melekleri seyrediyor hüzünden deliliğe delilikten hüzne giden bir seyri var kanatsız meleklerin hayatlarının. Her hikâye bir diğerine değiyor nesneler ve insanlar hikâyeler arasında dolaşıyor. Meleğin yüzünde kimi zaman hınzır kimi zaman şaşkın kimi zaman acıklı bir gülümseme... Kanatlarının vuruşuyla hızlandırıyor dünyayı ve anlatıları.

Müge İplikçi Ah Be Melek'te dünyaya hınzır bir meleğin bakışlarıyla bakıyor. İnsanların nesnelerin mekânların bir meleğin kanadında oradan oraya taşındığı bir büyük anlatıya dönüşüyor küçük anların ve küçük insanların öyküleri.