Elinizdeki kitap 1860'tan 1960'a uzanan süreçte şiir türü üzerinden sevgilileri incelemektedir: 100 yıllık bir zaman dilimi 90 şair yüzlerce şiir ve onlarca sevgili. Şiir tarihi çok eskiye dayanan kadim bir türdür. Aşk ise hemen her şair tarafından ele alınan bir konudur. Dolayısıyla sevgili zaman içinde şiir türünün değişmez aktörlerinden biri olmuştur. 19.yüzyılın ikinci yarısından günümüze kadar gelen süreçte insana ait değer ve algıların değiştiği bu değişimin öyle veya böyle şiirlere aksettiği rahatlıkla söylenebilir. Hayat bütünüyle değişirken şiirlerdeki sevgililerin de dönüşüm geçirmesi kaçınılmaz olmuştur.

Araştırmada bazen kolektif bir düşüncenin ürünü ama daha çok bireysel tercihlerin bir sonucu olarak şiirde yansıma bulan sevgililerin birbirine benzeyen ve birbirinden ayrılan yönleri tespit edilerek kronolojik bir akış içerisinde sunuluyor. Sevgilinin teşekkülünde sosyal siyasal kültürel ve ekonomik etkilerin yanında biyografik tecrübelerin de büyük tesiri olduğuna dikkat çeken Ali Sait Yağar sevgiliyi yalnızca erkek ve kadında değil insan dışı varlıklarda da aramıştır. Şiir külliyatlarını bir bütün olarak değerlendiren yazar bireysel hassasiyetleri ortaya koyduğu kadar nesillerin duyuş ve düşünüş tarzlarındaki benzerliklere ve ayrılıklara da ışık tutuyor. Sevgilinin işleniş ve algılanış şekillerinde soyuttan somuta genelden özele bir eğilim olduğunu saptayan kitap sevgilinin şiir platformunda yaşadığı değişimi okura sunuyor. Ezelden beri varlığını sürdüren aşk oyunu devam etmektedir; fakat oyun artık aynı oyuncular tarafından oynanmamaktadır.