Mutlu ölüm yoktur o yüzden gövdeyi sağır eden bir kin varsa 
Geyiklerden yılışık konçertolardan borsalardan kaçıp 
Ekmeği tuzla tartmaya alışmışsa insan 
Birikmişse can evinde sözün öfkesi 
Gidip o mübarek kana dokunmak ister 
O çocuklara o babalara bakmak ister tarihin avlularından. 
Bir rövanş bekler yeni bir raunt bir yekinme daha. 
Puştluğun ümüğüne basmak ister 
Yezitliğin kuyruğuna.