"Testi içindekini sızdırır" sözünü severim zira testiden sızanla testinin içindeki şey arasında sadakat vardır. Bir eşyaya veya insana isim verirken de aynı sadakatı gözetmek lazımdır ve bu yüzden evlatlarına ad verirken bizim dünyamıza ait olmayan bizden hatıra ima lezzet ve rayiha taşımayan isimler seçen ana ebeveynleri ikaz etmek maksadıyla "isim vermek dua gibidir" görüşünü savunur dururum.

"Gemilerde talim var" ismi içindekileri faş etmese de çıtlatıyor. Eğitim üzerine kaleme alınmış ilmi araştırmalar yok içerde; hatta kitabın bir sistematiği bile yok; talim üzerine ama talimin bizzat kendisi hakkında değil. Deneme türünün cazibesi ve tehlikesi de buradan kaynaklanıyor işte; cazip çünkü yazara son derece geniş bir hareket sahası sunmaktadır; tehlikeli çünkü her nevi fikir akrobasisine müsait bu serbesti zemini içinde sakatlanmak veya aleladeliğe kapılıvermek de mümkün.

Ezcümle yazar herkesi kendisi gibi düşünmeye davet etmiyor; bu kitaptaki yazıları birlikte aynı şeyi düşünmeye davetten ziyade "düşünmeye davet" diye nitelemek daha isabetli olur."