Üniversitenin küçük odasında bir sağa bir sola dönüp durdu telaşla. Derin derin nefes alıp vermeye başladı bir süre. Elinde tuttuğu kâğıt parçası 'kim olduğunu biliyorum' diye bağırıyordu satırlarda. Bunca yıl sonra kim böyle bir mektup gönderir diye mırıldandı. Bir sürü düşünce geçiyordu kafasından hiçbirine tutunamadı. Terliyordu şimdi kalp atışları hızlandı. Kitap dolu masanın üzerine bıraktı mektubu pencere önünden kapı arkasına kadar beş adımda gidip geliyordu dudaklarını ısırmaya başladı. Bütün vücudu korkunun içine düşmüştü. Ellerini başının üzerine koyarak oturdu koltuğuna. Sakin olmalıyım diye tekrarladı birkaç kez. Yeniden aldı mektubu bir daha okudu okudukça terledi katlayıp zarfına koydu ceketinin iç cebine özenle yerleştirdi.