Andrey Tarkovski'nin kısa sayılabilecek ömründe yalnızca yedi film yapmasına rağmen sinema tarihinin belki de en ünlü ve saygı duyulan yönetmeni olduğunu söylemek mümkün. Tarkovski yalnızca ülkemizde değil tüm dünyada usta bir yönetmen olmanın ötesine uzanıp adeta bir fenomene "yüksek sanat" konusunda bir referans noktasına dönüşmüş durumda. Ne var ki bu ilgiye rağmen Rus sinemacı hakkında yeterince malûmatımız olduğunu iddia etmek hata olabilir. Zira Tarkovski'nin sanat ve sinema tarihi bağlamındaki özgün pozisyonu ve yapıtlarındaki olağanüstü biçemle işleyen düşünsel yoğunluğu mümkün kılan tutarlı estetik kuramı yeterince irdelenip ortaya konmuş değil.

Bu kitap çoğunlukla şiirsel sinema geleneği içinde konumlandırılan fakat "poetikası" hakkında daha fazla fikir üretilmesi gereken Andrey Tarkovski'nin sanat ve sinema anlayışını net bir çizgide belirleme amacını taşıyor. Yönetmenin geniş bir sanatsal biyografisini içeren kitap Tarkovski'nin sanat anlayışına ve sinema sanatına dair düşüncelerine de sanat ontolojisi perspektifinden bakıyor. Kitap Rus yönetmenin filmlerini felsefî bir analize tabi tutmak sinematografik imajlarla birlikte düşünmek suretiyle okuyucusuna Tarkovski'ye dair yeni hermenötik ufuklar sunan bir çalışma.