En dibe vurup yaşamın tüm o mucizevi ışıklarına gözlerimi de kapatsam ya da yaşamın kreşendosuna ulaşıp hakikatin melodisine bir ritim de tutsam her defasında derinlerimde farkında olmadığım garip bir açlığı doyurmaya çalışırken buluyorum kendimi.

Ey Fujin! Ey Lilith! Ey Zeus! Ey yüceler yücesi Tanrıçalar! Unutmayın bu ilk değil son da olmayacak biliyorum. Ve bir kez daha kaldırıyorum hepinizi dansa. Çünkü yaşam denen bu yolculukta ne kadar çok dans edersem sizinle beni kemiren sırra kadem bu açlığı biraz daha bastırmış ve asıl evim olan içimin derinliklerine doğru daha derin ve daha fazla yol almış olacağım...