Gülbin Özdamar Akarçay bu çalışmasında görmenin ve görme biçimlerinin değişiminde en etkili araçlarından biri olan fotoğrafın ve sosyal bilimin ışığında her ikisinin de eş zamanlı gelişimine odaklanıyor.  Dahası fotoğrafın araştırmalarda görsel bir veri olarak nasıl kullanılacağına ve görsel sosyoloji alanının tanımlanmasına yer veriyor. Belgesel fotoğraf ile sosyolojinin paralelliklerinden doğan ve disiplinlerarası bir alan olan görsel sosyolojiyi görsel imgelerin sosyolojik araştırmalar için kullanımı olarak tanımlıyor. Görüntüler ve bu görüntüler aracılığıyla toplumsal gerçekliği inceleyen görsel sosyolojinin fotoğrafın gerçekliği aktarma bilgi verme belge olma niteliklerinden nasıl faydalandığını irdeliyor. Günümüzde etnograf fotoğrafçı sosyolog görsel araştırmacıların katılımcı merkezli yaklaşımlara yönelmesiyle daha önceleri pasif olan araştırma öznelerinin aktif öznelere dönüştüklerini vurguluyor. Özdamar Akarçay kitabında kendimizi ve içinde yaşadığımız dünyayı anlamamızı kolaylaştıran sosyal kültürel ve estetik eleştiri biçimleri olarak fotoğraf ve sosyoloji pratiklerinin kesişim noktası olan görsel sosyolojiyi hem fotoğrafçılar hem de sosyologların yararlanabilecekleri bir alan olarak ortaya koyuyor.