Oscar Wilde döneminde özellikle ülkesinde yaygın olan spritüalizm akımından falcılara kâhinlere ruh çağırıcılara gösterilen ilgiden esinlenip özellikle burjuva ve aristokrat sınıf içindeki bu saçma merakı bir eleştirinin aracına dönüştürüyor. Akıldışı olanın gündelik gerçek hayatın içine girmesi bu hayatın çıkardığı davet ile daha da kolaylaşıyor. Ailenin arasına karışıp ortalıkta "cirit atan" hortlak korkutucu olmaktan çok bütün insani özellikleri de taşıyan bir garip varlık. Lord Arthur'un suçluluk duygusunu bir engele dönüştüren kehanet ise modern dilde onun bilinç altından başka bir şey değil. İroninin saçmanın desteğiyle iyice güçlenmiş üst sınıflara yönelik bir eleştiri.

Lord Arthur Savile'in Suçu: Akıldışının oyunu.