Türkler ve Ermeniler bundan yaklaşık 30 sene öncesine kadar aralarında zaman zaman tatsız olaylar olmasına rağmen dostça yaşayan birbirlerinin kültüründen etkilenen sevgi ve saygı ile birbirlerine bağlı iki topluluktu. 1950'li yıllarda teyzemin Paris'e giderken Kadıköy'deki Ermeni dostlarımızdan onların Parist'teki tanıdıklarının adresini aldığını gidince de onların kendisi ile nasıl kucaklaştıklarını ne denli candan davrandıklarını anlattığını hala hatırlarım. Ben de 1955 başlarında Mardin'de Tarih Öğretmeni iken 15 kişilik bir öğretmen grubu ile Milli Eğitim Bakanlığı tarafından Ford Foundation'dan yararlanarak burslu olarak ABD'ye gittiğimizde bir ilkbahar gecesi Santa Barbara'da kaldığımız otele gelen bir Ermeni karı-kocanın bizlere ne kadar içten davrandıklarını evlerine götürerek ne çok ikramda bulunduklarını veremedikleri bir canları kaldığını unutamam.