"Ütopya sona erdi...
En büyük utkusuna erişti sinsi ihanet.
Bir yenisini daha ekledi zafer taklarına
"Bütün yollar mübah!" diyen mazlum mülteci!
...Akıttı zehirini
Kana kana içti aldanmaya meyyal gönüller
Bir köşede inim inim inledi masumiyet
Sessizce can verdi!"
Şiire olan özleme son verecek bir kitap Benden Geri Kalan Benim!

Yeri geldiğinde;
"Aşk denilen meyi içtim
Fâni dünya senden geçtim
Ebedi âlemi seçtim
Benden geri kalan benim!"
gibi dörtlüklerle Halk Şiiri'nin kendine özgü saflığından izler taşıyor yeri geldiğinde;
"Pervaneler çevresinde dolanırlar ya ışığın
Farkı yoktur pervaneden bencileyin bir aşığın."
benzeri beyitlerle Divan Şiiri'ne selam yolluyor. Aynı zamanda serbest nazımdan da nasibini almış bir şiir demeti bu kitap:
"Seni seviyorum!" demezdim/Sen bilirdin.

Gözün aydın!/Artık çok duyacaksın bu lafları/Alelade sözler gibi;/
"Aşkım!" diyecekler/"Hayatım!"/"Bir tanem!"/"Senin için ölüyorum!"

"Seni seviyorum!" diyecekler/Sen bilemeyeceksin !"
Yalnız hangi biçimde olursa olsun mısralar mutlaka ve mutlaka duygu yüklü; şiirin olmazsa olmazı duygu her mısraında ve hatta her kelimesinde kendini hissettiriyor şiir severlere ise hissederek okumak düşüyor yalnızca.
Kültür ve Turizm Bakanlığı Sanatçı Kartı sahibi Halk Şairi Hakan Karcı'nın gönül kaleminden dökülen mısralar gerçek şiir tutkunları için tam bir şölen.