Bu çalışmada toplu icrâlar solo ve koro icrâlar açısından incelendiği için zikir ayinlerindeki koreografik detaylara fazla girilmeden formlar ele alınmıştır. Türk müziğindeki toplu icrâlar ve 19. yy. dan itibaren batılılaşma ile toplu icrâlarda görülen değişiklikler genel olarak incelenmiştir. Bu değişikliklerin dinî musikideki yansımalarından biri olan Tasavvuf Musikisi koroları da çalışmamıza dahil edilmiştir.
Esasen çalışmanın yazarı olarak koristlik deneyimlerimden dolayı Tasavvuf Musikisi koroları ilgi alanımdaydı. Literatürde Tasavvuf Musikisi korolarının daha önce çalışılmadığını görünce gelenekteki toplu icrâyla birlikte   çalışmaya karar verdik. Amacımız daha önce çalışılmamış bu konu üzerinden yeni araştırmalara kapı aralamaktı. Araştırmamız neticesinde hem değerler eğitimi hem de dinî mûsikî eğitiminde Tasavvuf Musikisi korolarından istifade edilebilmesinin güncel ihtiyaçların giderilmesi noktasında ayrı bir öneme hâiz olduğu sonucuna vardık. Konu müziğin yanısıra sosyoloji psikoloji eğitim tasavvuf dinler tarihi gibi pek çok alanla bağlantılı disiplinler arası bir mahiyet taşıdığından farklı araştırmalara da müsaittir.