Heya demekê me bi çîrokên dêwan ên teyr û sîmiran ên bêbextiyên felekê û eşqên bi karesat dizanî! Em bi keviran re bi daran re di şevên ker û lal de bi dengên sruştî re bi tava hîvê re diaxivîn... Em hew ew qas azad û bi derfet bûn bi tenê karibin bi dilê xwe re biaxivin!

Wextek hat me çîrokên 'çar hêlan' bihîstin! Çîrokên jahrê ên gulleyan ên bênasnamebûnê ên bêdengiyê... Ne mîstîk ne jî efsaneyî...

Çîrok hê jî didomin lê tiştekî guheriye ew jî ev e ku em îro ro bi welatekî re diaxivin hewl didin bi hemî mirovên li rû dinyayê re biaxivin; helbet bi zimanê xwe bi nivîsên ku ji reng tehm û dengê zimanê me xwe didin der.