Ağabeyim at üzerinde birini çizdi. Ben de gülen bir adam çizmeye çalıştım. Şu çizgi filmlerde gördüğümüz gülen güneş gibi birşey. Tam olmadıysa da ona benzer bir şeydi işte. Hiç unutmem eltına da rastgele harfler karalamıştım. Henüz okuma yazma bilmediğim için ne yazdığımı ben de bilmiyordum. Ağabeyim okudu yazdığımı Ahbiha yazmışım ağabey. Ah ağabey! Ne tesadüf kendimi çizip kendimi yazmışım meğer.
Ahbiha'nın düşmanı yağmurlu rüzgar.
Aradan yıllar geçti. Şimdi kim bilir ne olmuştur o yazı. Ama o gün bu gündür aklımda ağabey o yazı.
Ahbiha! Ah Ahbiha!