Yaşam, ölümün ve sonsuzluğun kıyısında ne çok öykü biriktiriyor böyle. Beklentiler, hayal kırıklıkları, ayrılıklar, özlemler, mutluluklar... Bütün bunlar aslında biriktirdiğimiz öykülerin türü, dosya uzantısı gibi. Ve hepsinde yaşamın farklı bir boyutu belirginleşiyor. Bunları yazmak ise, sınırlı varlığımızın sınırlarını biraz da olsa aşmak anlamına geliyor belki de. Okumak da aynı şekilde... "Söylesem tesiri yok; sussam gönül razı değil." demiş büyük ozan Fuzulî. Bunca öykü içinden yaşamı anlamlandırdığını düşündüğüm birkaç öykümü seçtim. Kayda geçsin istedim. Bu kadarını olsun söylemeseydim olmazdı.