Sonsuzluğa Dair-İlk Cinayet

Eskiden çok eskiden asla geri gelmeyecek altın çağda sonsuzluk henüz çarpıp durmamışken zamana ışık vardı. Söz vardı. Sözün geldiği yürek. Toprak ve suret. Ama hiçbiri yetmedi insanların dünyasının filizlenmesine. Parçalamayı öğrendi tanrılar. İlk cinayet işlendi kardeş kardeşi öldürdü. Kan suya karıştı ışık çığlığa...Daha doğmamış olan sonsuza dek ayrıldı ölenden söz koptu yürekten suret unuttu yüzü. Kırmızı bir perde gibi gerildi kan ölümle yaşam arasına..Bunun içindir ki hep eksik hep tamamlanmamış kalacak hayatımız her gün bir tanrı başka bir tanrıyı boğazlayacak içimizde ve her gün yeniden yaratacağız kendimizi kanla düşlerin evliliğinden.