Halının üstüne uzanmış olan Jo üzgün bir sesle "Hediye paketleri olmadan Noel'in tadı olmuyor". dedi.
Meg de eski püskü giysilerine bir göz attıktan sonra "Yoksul olmak çok kötü bir şey!" diye ona katıldı.
Küçük Amy ise zarif bir burun çekmesiyle "Kiminin birçok güzel giysisi olup kiminin olmaması haksızlık." derken Beth daha kanaatkardı. "Olsun" dedi "Bizim de annemiz babamız var ve birbirimizle bir aradıyız ya!"
Şöminedeki ateşin kızıllığıyla tatlı bir renk almış dört genç yüz bu olumlu yaklaşımla bir an aydınlandı ama Jo'nun araya girmesiyle yeniden hüzünlendi: "Babamız burada değil ve uzun bir zaman da olmayacak...Belki de hiç olmayacak."
Uzun bir sessizlik oldu. Hepsi savaştaki babalarını düşünüyordu....