Feth-i mübinin esrarı, muhteşem coşkusuyla
Halkalanıp yayılır boğaza ulaşan suyla
Ayasofya'da tüten buhurda, gül kokusuyla
Ni'me'l-ceyş kanı birleşti şehrin her dokusuyla

Beşiktaş'tan Kasımpaşa'ya kalyonlar yürürken
Haliç'e inen leventler tekbirler gönderirken
Evvelûn ve Ahirûn Cennet mührünü beklerken
Biz mi geç kaldık fethe, sanmıştık ki vakit erken

Bu şehr-İstanbul'un yaşanacak hali mi kaldı
Mazide ruhumuz nun, tende nâmın mim'i kaldı
Fetih sarhoşuyken ruha, bozgundan ne mi kaldı?
Bu çağa çöken hüzünle gözlerin nemi kaldı..