"Korku nedir?" dedi, sesi kısık çıkmıştı.

"Korku, görünmeyendir," dedi kendinden emin bir sesle.

"Görünmeyen nedir?" Titrek sesi, yüzündeki umutla karışık oluşan ifadeye uymuyordu.

"Sen gibi görünen ama sen olmayandır; sadece aynadaki yansıman gerçektir; gerisi yanılgıdır," yüzünde hafif bir tebessüm, gözlerinde ikna edici bir bakış belirmişti ama bu tebessüm ürkütücüydü; gözlerdeki bakış ise deliciydi.

"Anlıyorum, ne yapmalıyım?"