Felsefenin tam kalbinde radikallik yatar. Bu ilerlemeci düşünceye can veren damarı korumak felsefeyi sürekli olarak yeniden şekillendirmeyi gerektirir. Bu da hayatın emeğin düşünmenin ve ölümün temel meseleleriyle ilgilenmek demektir. Aksi takdirde felsefe hayati olanla temasını yitirir ve kendi kendini yok eder. Tam da bu noktada elinizdeki kitap felsefenin radikal bir şekilde söz konusu meselelerle bağını sürdürebilmesinin beş farklı yolunu sunuyor: akıl (Descartes gibi) deneyim (Locke gibi) eylem (Marx gibi) analiz (Adorno gibi) ve özeleştiri (Heidegger gibi) üzerinde durarak. Böylece her deneyim alanından filozoflar için çok ihtiyaç duyulan bir rehber ortaya çıkıyor.

Radikal olmanın bu beş yolu olayların kökenini araştırmaya ve herkes için önemli konularla ilgilenmeye yönelik oldukça cüretkâr yaklaşımlarla birlikte ele alınıyor. Neyi kesin olarak bilebiliriz? Doğamız nasıldır? Gerçekten insani bir varoluş için neye ihtiyacımız var? Kitap ilerledikçe rahatsız edici bir başka nokta göze çarpıyor: Her yol önceki felsefe yapma yöntemlerinde bir şeylerin feci şekilde yanlış olduğunu tespit ederek işe başlıyor ve bu yüzden tamamen farklı bir yönde ilerliyor ancak her biri kendini -kaçmaya çalıştığı- aynı çıkmaza sürüklenirken buluyor. Maximilian de Gaynesford da işte bu paradoksu araştırıyor: Felsefe söz konusu meselelerle irtibatını sürdürmek için radikal olmalıdır ancak radikalizm her iki taraftaki pozisyonları ve argümanları eleştirel bir şekilde ele alarak felsefenin altını oymakla tehdit eder.

Okuru etkileyici bir yolculuğa davet eden bu kitap modern felsefenin çıkmazlarına ışık tutarken felsefe yapma dürtüsünün her zamankinden daha canlı olduğu Covid sonrası dönemi anlamlandırmaya yardımcı oluyor.