SON YAPRAK

Gök delinmiş bin yerinden ıpıslak
Çıplak ağaç dibinde bir ihtiyar
Dalında bir kuru yaprak.
Nasıl geçmişti böylesine acımasızca zaman?
Şimdi kuru bir dal parçasıydı
Yalnızca onu tutan
***
Ömrünün son durağı çöküverdiği bu yer
Gözleri fersiz hüzünlü baksan neler der.
Yağmur gibi süzülen yaşlar iniltili
Artık bu onun içeceği son hayat iksiri.
***
Her şey değerini yitirdi bir an durdu sanki zaman
Doğa onları acımasızca geri çağırdığı an...
Dalda duran son yaprak
İnledi koptu yerinden.
İhtiyar ıslak kaldırımda
Son nefesini verirken...

25 Aralık 1977