Urfa'da hemen hemen her evde bir eşek bu­lu­nur­du.
Bu uysal, sa­bır­lı, güzel gözlü hay­van­lar, çar­şı­ya pa­za­ra gi­der­ken in­san­la­rı, dö­ner­ken de hem sa­hi­bi­ni hem de öte­be­ri­yi ta­şır­lar­dı.
Hali vakti iyi olan­lar, bey­gir veya Kıb­rıs eşeği bu­lun­du­rur ve on­la­ra ey­va­nın bir kö­şe­sin­de ayrı bir oda tahsis eder­ler­di.
Bun­la­rın pa­lan­la­rı, yu­lar­la­rı ve bo­yun­la­rın­da­ki Çın­gı­rak­la­rı zen­gin­lik de­re­ce­si­ne göre de­ği­şir­di.